فالانژ

تعریف

phalanx به لاتین

 یگان جنگی و آرایش تاکتیکی ارتش یونان باستان که در آن افراد پیاده نظام شانه به شانه یکدیگر می ایستادند به طوری که لبه سپرهای آنها روی هم می افتاد و نوک نیزه های آنها به سمت جلو صفهای اول را می پوشاند گاهی نیزه های سربازان صف عقب بر شانه های سربازان صف جلو قرار داده میشد چنین آرایشی در اوایل هزاره سوم قبل از میلاد توسط سومری ها به کار میرفت یونانی ها این آرایش را از حدود قرن هفتم قبل از میلاد به کار بردند. در ابتدا عمق فالانژ ۸ تا ٢٤ صف بود. بعداً توسط فیلیپ دوم پادشاه مقدونی و اسکندر اصلاحات و بهبود قابل ملاحظه ای در فالانژ به وجود آمد در رزم گسترش عادی فالانژ، خطی متراکم و طولانی بود که در امتداد آن فواصلی وجود داشت که پسیلیت ها می توانستند عبور کنند. رزم در صاف ترین زمین موجود انجام می شد در زمان فیلیپ دوم و اسکندر عمق آرایش فالانژ به ۱۶ صف و طول نیزه ها به هشت متر به نام ساریس رسید در این زمان افراد فالانژ طوری آموزش یافته بودند که می توانستند مانورهای پیچیده را حتی در زمینهای ذو عارضه انجام دهند. ساریس هیلیت ها پلتاستها پسیلویی (پلتاستها)

منابع
  1. رستمی، م، (1386)، فرهنگ واژه های نظامی، تهران، ایران سبز.