تعریف
legion به لاتین
الف - سازمانی یگان جنگی به استعداد ۱۰۰ تا ۶۰۰ نفر در ارتش روم باستان استعداد لژیون متغیر بود اما همیشه اساس سازمان نظامی رومیها بود. در جمهوری روم باستان معمولاً چهار لژیون وجود داشت که در دو ارتش متشکل شده بود و هر ارتش تحت فرمان یکی از دو کنسولی بود که صاحب منصبان اصلی روم بودند. افرادی که لژیون را تشکیل می دادند یعنی لژیونرها در آغاز هر سالی توسط «تریبون ها : tribunes انتخاب می شدند. آنها فقط به هنگام نیاز خدمت میکردند و هنگامی که به آنها نیاز نبود مرخص می شدند. آنها مطابق با سن شان به هاستانی ها : hastati»، «پرنسیپ ها: principes»، «تری یاری ها triarii» و «ولیتها: velites تقسیم میشدند. هر لژیون از ۶۰ سنتوری» تشکیل شده بود. در قرن دوم پیش از میلاد کنسول ماریوس ورود به لژیون را به روی هر شهروندی که داوطلب بود گشود و این امر پایه ای برای ارتش حرفه ای ثابت در روم شد حقوق افزایش یافت ولیتها از سازمان لژیون حذف شدند و سایر تغییرات سازمانی نیز انجام شد. در آن دوران لژیونهای بسیار زیادی سازماندهی شدند و حتی لژیونهای زیادتری در امپراتوری روم تأسیس شد تابعیت روم به عنوان لازمه لژیونر بودن باقی ماند اما افزایش تابعیت در سرزمینهای فتح شده با تعداد خیلی زیادی لژیونرهای غیر ایتالیایی در لژیون همراه بود.
ب - عنوان یگانهای مختلط پیاده و سواره نظام و گاهی توپخانه که در ارتشهای مختلف اروپایی و ایالات متحده در خلال قرن ۱۸ و اوایل قرن ۱۹ تشکیل یافت. نمونه ای از این یگانها لژیون ایالات متحده بود که با آن ژنرال آنتونی وین سرخپوستان ما اومی: maumee را در نبرد فالن تیمبرز: fallen timbers» در ۲۰ اوت ۱۷۹۴ شکست داد.
- رستمی، م، (1386)، فرهنگ واژه های نظامی، تهران، ایران سبز.