تعریف

به لاتین capacitor 

عنصری از مدار است که برای داخل کردن مقدار معینی راکتانس ظرفیتی در مدار به کار می‌رود و از دو یا چند صفحه فلزی که به وسیله عایق‌هایی از هم جدا شده‌اند تشکیل شده است.