ستاره قطبی

تعریف

به لاتین polaris 

ستاره قطبی یا جدی ستاره‌ای است که همیشه تقریباً در امتداد قطب شمال زمین قرار دارد و در شب، شمال حقیقی شمال جغرافیایی را نشان می‌دهد چنانچه دو ستاره آخر دب اکبر را تقریباً ۵ مرتبه امتداد دهیم به ستاره قطبی می‌رسیم که خود ابتدای هفت ستاره دب اصغر می‌باشد و از همه درخشان‌تر است.

 این ستاره نه تنها موقعیت شمال را نشان می‌دهد بلکه زاویه ارتفاع آن نسبت به افق شمالی تقریباً برابر عرض جغرافیایی مکان ناظر است. مثلاً عرض جغرافیایی تهران در حدود ۳۵ درجه و ۴۳ دقیقه شمالی است ستاره قطبی هم در تهران در حدود ۳۵ درجه و ۴۳ دقیقه بالای افق است.


منابع
  1. رستمی،م،(۱۳۸۶)،فرهنگ واژه های نظامی،تهران،ایران