فراری

به لاتین escapee

 به هر فردی گفته می‌شود که توسط دشمن اسیر شده باشد و موفق گردد خود را از دست دشمن آزاد سازد. 

قرار از لحاظ کلی به دو مرحله تقسیم می. شود مرحله یکم موقعی است که ما در میدان رز قرار داریم در این حالت درهم‌ریختگی ناشی از حملات هوایی و انفجارها این اجازه را به ما می‌دهد. که از موقعیت استفاده کنیم برای فرار در این مرحله دستگیرشدگان باید از کلیه فرصت‌هایی که به دست می‌آید به نفع خود بهره‌برداری نمایند. مثلاً، موقعی که ما را به محلی انتقال می‌دهند امکان دارد گلوله‌هایی در آن منطقه منفجر شود و به همه نگهبانان برای انتخاب جان‌پناه فرمان تفرقه دهند، این پیش آمد بهترین موقع برای انتخاب محلی است تا ما را از دید دشمن مخفی کند. مرحله دوم فرار از بازداشتگاه است.

 فرار از بازداشتگاه به‌راحتی فرار در نقل‌مکان نیست و احتیاج به همکاری بسیار نزدیک زندانیان و راهنمایی کمیته‌های نجاتی دارد که در زندان باید تشکیل گردد.

به‌طورکلی، روش‌هایی که برای فرار از بازداشتگاه‌ها تاکنون مورداستفاده قرار گرفته‌اند به شرح زیر است: 

 الف - کندن تونل 

 ب - گذاردن تخته روی سیم‌های خاردار و عبور از آنان 

 پ - استفاده از یونیفرم و خودروهای دشمن

 ت - استفاده از فرصت‌های مختلف مانند بمباران برج‌های نگهبانی و پاسدارخانه

منابع
  1. رستمی،م،(۱۳۸۶)،فرهنگ واژه های نظامی،تهران،ایران