آموزش مبتنی بر عمل

تعریف

 به لاتینperformance-oriented training

نوعی استراتژی آموزشی است که در آن یادگیری از طریق اجرای یک یا چند وظیفه به وسیله فرد یا یگان تحت شرایط ویژه انجام میگیرد تا فرد یا یگان بتواند مهارت مورد قبولی را که معیارهای آموزشی تعیین کرده اند، نشان دهد.

توجه : فرق بین آموزش معمولی و آموزش مبتنی بر عمل :

 

آموزش معمولی

الف: بیشتر روی سخنرانی تکیه دارد.

ب عنوان آموزش با توجه به آنچه که استاد می تواند در مدت معینی ارائه نماید و یا انجام دهد انتخاب می شود.

پ: به مربی نقش فعال داده می شود و او را به صورت مرجع یادگیری در می آورد.

ت: به سرباز نمره میدهند و او را در طبقه یا درجه خاص قرار می دهد.

 

آموزش مبتنی بر عمل

الف استفاده از نمایشهای کوتاه مدت و یادگیری به وسیله عمل کردن انجام می شود.

ب - سرباز نقش فعالی در یادگیری دارد. با دادن وقت کافی و پشتیبانی های لازم سرباز به صورت مرجع یادگیری در می آید.

پ - مطالب را به صورت یک سری از مهارتهایی که یادگیری آنها ارجحیت زیادی دارد و کسب آن مهارتها در مدتی که برای آموزش تعیین شده و برای سرباز حیاتی است طبقه بندی می کند.

ت - نمونه هایی تعیین میشود که تمام سربازان باید به آن پرسند. وقتی سربازان نتوانستند به این نمونه ها برسند باید آن قدر تمرین کنند تا بتوانند به آن برسند.

منابع
  1. رستمی،م،(۱۳۸۶)،فرهنگ واژه های نظامی،تهران،ایران سبز.