تعریف

plutonium. به لاتین

پلوتونیوم یک عنصر رادیواکتیوی است که مانند اورانیوم ۲۳۵ هسته آن به سهولت شکافته می‌شود وفعل و انفعالات زنجیری در آن ایجاد می‌شود کشف پلوتونیوم کمک بزرگی به تحصیل انرژی اتمی کرده است. بمبی که در ۹ اوت ۱۹۴۵ روی ناکازاکی انداخته شد از پلوتونیوم ساخته شده بود که اثر انفجار آن پانزده درصد زیادتر از بمبی بود که در روی شهر هیروشیما پرتاب شده بود مبنا و اساس بمب‌های اتمی که بردو شهر هیروشیما و ناکازاکی انداخته شده بود عبارت از این بود که هسته اتم‌های اورانیوم و پلوتونیوم به وسیله نوترون‌ها شکافته شود. چاشنی انفجار نوترون بود که آنرا به یک اورانیوم متصل کرده بودند و در بمب‌ها ترتیبی داده بودند که در موقع پرتاب بمب دوتکه اورانیوم به یکدیگر تماس گرفته و هنگام برخورد با یکدیگر نوترون‌ها به کار افتاده و فعل و انفعالات زنجیری موجب شکافتن اتم‌ها گردد. در اثر شکافته شدن، اتم انرژی زیادی تولید می‌شود.