تعریف
به لاتینobscuration fires.
آتشهایی که در آن گلوله های دودانگر و فسفر سفید به منظور سرکوب دشمن با کور کردن دید او در منطقه رزم اجرا می شود. گلوله های محترقه شدید شاید بر حسب اثرات ثانوی خود گرد و خاک ایجاد نمایند لیکن اطمینا نیستند. دود در مقابل سمت باد و شکل زمین تغییر پذیر است از این رو در اجرای آتش های کور کننده میباید با فرماندهان یگانهای مانوری و کلیه یگانهایی که بنحوی در عملیات مؤثر هستند هماهنگی به عمل آید. آتشهای کور کننده میتوانند به منظورهای زیر به کار روند
الف تار کردن دید خدمه جنگ افزارهای تیر مستقیم
ب - کاهش دادن دقت آتشهای دیده بانی شده دشمن با تار کردن دید دیده بانها.
ب - محدود کردن اثرات علائم بصری و کنترل دشمن
ت - گیج کردن و ایجاد ترس در بین سربازان دشمن
ت - کند کردن حرکت خودروهای دشمن
- رستمی، م، (1386)، فرهنگ واژه های نظامی، تهران، ایران سبز.
ارسال دیدگاه