تعریف

به لاتین pursuit 

اصطلاح تاکتیکی عملی آفندی که بر علیه دشمن در حال عقب نشینی اجرا می‌گردد. این عمل آخرین مرحله استفاده از موفقیت بوده و زمانی اجرا می‌گردد که دشمن قادر نباشد به طور مؤثر وارد عمل شود. یا برای درگیری خود تلاش نماید منظور از تعاقب به طور کلی در هم شکستن نیروهای تجزیه شده دشمن است و اهداف اصلی خود نیروهای دشمن می‌باشد و اگر احیاناً هدف زمینی واگذار گردد برای کمک به انهدام نیروهای دشمن می‌باشد تعاقب به دوروش فشار مستقیم و فشار مستقیم همراه با یک نیروی احاطه اجرا می‌گردد.