تعریف

به لاتین ranger 

تکاور به معنی «تک آورنده»، «تیزتک»، «تندرو و اسب نجیب است. اصطلاح تکاور به افسر و یا درجه داری اطلاق می‌گردد که پس از پذیرفته شدن در آزمایش ورودی آموزش دوره تکاور را برابر برنامه تفصیلی با موفقیت طی نماید. هدف نهایی از آموزش تکاور کسب توانایی در اجرای عملیات گشت زنی است که هر تکاوری می‌باید آن را همانند الفبای زبان مادری خود بداند که لازمه آن دانش نظامی بسیار خوب در تاکتیک یگان‌های کوچک بخصوص توانایی رزم شبانه می‌باشد. نقشه خوانی، کار با قطب نما اطلاعات رزمی ارتباط و مخابرات، زنده ماندن در شرایط سخت گریز و فرار، تخریب‌ها و جنگ مین و عملیات در جنگل، کویر کوهستان و دریا از دیگر مهارت‌های یک تکاور است. توانایی در هدایت آتش توپخانه و عملیات چریک و ضد چریک، پایداری و مقاومت در سخت‌ترین شرایط همراه با بیخوابی گرسنگی و تشنگی نیز لازمه یک تکاور می‌باشد. تیزهوشی و دروراء همه توانایی‌های فوق ایمان قوی از سجایا و منش یک تکاور خوب است. در واقع به سربازی در این جا منظور از کلمه سرباز کسانی هستند که شغل و حرفه سربازی را قبول کرده و در نیروهای مسلح استخدام شدهاند که فاقد این سجایا ومنش باشد نمی‌توان تکاور اطلاق نمود.